ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
Κυρίου κυρίου ΕΥΓΕΝΙΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΡΙΣΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΑΝΝΟΒΕΡΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
(ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ, 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023).
Πολυσέβαστε καί πολυφίλητε Γέροντα, Ἅγιε Γερμανίας κύριε κύριε Αὐγουστῖνε,
Τέτοιες μέρες ἦταν θαρρῶ, πού μιά συνάντηση ἔλαβε χῶρα στή Μικρά Γαλιλαία, στά Ἱεροσόλυμα. Ἐκεῖ, λίγο μετά τήν Ἀνάστασή Του ὁ Χριστός μας, ὅπως διαβάζομε καί στό πρῶτο ἑωθινό Εὐαγγέλιο, συναντήθηκε μέ τούς ἕνδεκα μαθητές Του. Ἐκεῖ τούς εἶπε τό «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά Ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Ὑιοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκονες αὐτούς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» καί τούς διαβεβαίωσε, «ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμί πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς ὑμῶν».
Ἐπιτρέψτε μου νά ἐξομολογηθῶ στήν ἀγάπη Σας, πώς αὐτή τήν αἴσθηση ἔχω, ὅτι μαζί Σας σήμερα στόν Παράδεισο αὐτῆς τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅπου τά πάντα, τά παρελθόντα, τά παρόντα καί τά μέλλοντα γίνονται ἕνα ἐν Χριστῷ, ζήσαμε ἀκριβῶς αὐτήν τήν ὄμορφη ἀποστολική, στή Μικρά Γαλιλαία σύναξη, ἐν τῷ μέσῳ, ἔχοντες τόν ἴδιο τό Θεό μας, τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ὁμολογήσαμε στή Θεία Λειτουργία, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν καί διαβεβαιώσαμε ὁ ἕνας στόν ἄλλο, ὅτι «καί ἦν καί ἐστι καί ἔσται».
Αὐτό γίνεται μέσα στή Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία ἔχει τή δύναμη, ὅπως λέγει ἐκεῖνο τό ὄμορφο τροπάριο τῆς Παναγίας μας «τούς κοσμικῶς καί χρονικῶς διεσπαρμένους ὁμοχώρους καί συγχρόνους ποιεῖ». Ἔτσι σήμερα ἐμεῖς οἱ κοσμικῶς διεσπαρμένοι ἄνθρωποι, ἀπό την Κρήτη ὁ ὁμιλῶν, ἐσεῖς ἐδῶ στή Γερμανία τόσα χρόνια, τήν ἑνότητα τῆς πίστεως διατρανώνουμε μέσα σέ αὐτή τή Θεία Λειτουργία. Ἡ μαθητεία μας σέ Ἐκεῖνον πού μᾶς ἀπέστειλε νά διδάσκουμε τά Ἔθνη, ὄχι για τή δικαιοσύνη μας, ἀλλά γιά τό πολύ Του ἔλεος, πού εἶδε στίς ἀναξιότητές μας τή διάθεση ν’ ἀνάψουμε φῶς ὅπου σταθοῦμε κι ὅπου βρεθοῦμε, ὅπως ἔκαναν οἱ προπάτορές μας. Αὐτήν τήν Ἀποστολική διαδοχή καί διδαχή κρατῶντας, ὑπάρχουμε καί λειτουργοῦμε ὑπό τή σκέπη τῆς Μητρός μας Ἐκκλησίας, τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, κι ἐμεῖς στήν Κρήτη κι ἐσεῖς ἐδῶ στή Γερμανία.
Δόξᾳ τῷ Θεῷ γιά ὅλα, γιά τήν δική μας πίστη, γι’ αὐτό πού μᾶς ἑνώνει, ἐν Χριστῷ, γι’ αὐτό πού μᾶς κάνει ἕνα, γι’ αὐτό πού δέν κάνει κανένα νά περισσεύει μέσα στήν Ἐκκλησία, γι’ αὐτό πού δέν κάνει κανένα νά ξεχωρίζει, νά διαφέρει. Δόξᾳ τῷ Θεῷ ὑπάρχουμε ὅλοι ὑπό τόν οὐρανόν μέσα στό ἀμέτρητο ἔλεος τοῦ μεγάλου Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού θέλει «πάντας σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν».
Γνωρίζω Σεβασμιώτατε καλῶς τό ἦθος, τό ὁποῖο φέρετε στούς ὤμους Σας καί μεταλαμπαδεύετε στούς βοηθούς Ἐπισκόπους Σας, στόν Ἱερό Σας Κλῆρο ἀλλά καί στόν εὐσεβῆ λαό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γερμανίας, πού Σᾶς ὑπεραγαπᾶ καί Σᾶς σέβεται ὡς ἀληθινό Πατέρα καί ποδηγέτη, γιατί ἀναγνωρίζει σέ Ἐσᾶς τό θυσιαστικό Σας φρόνημα. Χρόνια τώρα τρέχετε ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς Ἐπαρχίας Σας γιά νά ἀναζητεῖτε τό πρόβατο τό ἀπολωλός. Συχνά ἀναγνωρίζουμε στήν ἀγάπη Σας, ὅτι ἀφήνετε τά ἐνενήκοντα ἐννέα καί τρέχετε γιά τό ἕνα, γιατί αὐτό ἔχει χρεία τοῦ Πατέρα καί τοῦ Ἐπισκόπου, τοῦ πνευματικοῦ Σας ἐπιστηριγμοῦ καί τῶν χεριῶν Σας, πού τό σηκώνει ἀπό τό γκρεμό γιά νά μήν τσακιστεῖ.
Ἀναγνωρίζουμε στό Πρόσωπό Σας ἕναν ἀληθινό Ἀπόστολο, πού ὅλα αὐτά τά χρόνια δίδει, δημιουργεῖ καί μόνο δημιουργεῖ καί ἀφήνει ἱερές παρακαταθῆκες στούς ἀνθρώπους πού θά ἀποτελέσουν τήν Ἱερά Μητρόπολη Γερμανίας τοῦ μέλλοντος, γιατί ἡ Μητρόπολη εἶμαι σίγουρος, σιγουρότατος, ὅτι προορίζεται ἀπό τόν Κύριό μας, μέσα στό κέντρο τῆς Εὐρώπης, νά γίνει Ἤλιος Δικαιοσύνης, πού θά ἀνατέλει τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ «πᾶσι τοῖς ἐγγύς καί τοῖς μακράν».
Κάποτε γράφθηκε ἕνα βιβλίο γιά Σᾶς ἀπό τό φίλτατο Γεράσιμο καί ἐκεῖνος θέλησε νά βάλει τήν προμετωπίδα του στόν τίτλο του, αὐτό πού Ἐσεῖς συχνά λέτε καυχώμενος ἐν Κυρίῳ καί καθόλου ἄδικα: «Ἐμεῖς στή Γερμανία». Ἴσως κάποτε πρέπει νά γραφτεῖ ἕνα ἄλλο βιβλίο γιά ὅλα αὐτά, τά ὁποῖα ἔγιναν τά χρόνια τῆς φωτεινῆς Ἀρχιερατείας Σας ἐδῶ, πού νά ἔχει μία ἄλλη ἐπιγραφή: «Ὁ Θεός στή Γερμανία», γιατί Ἐσεῖς εἶστε ἡ ζωντανή παρουσία τοῦ Θεοῦ τοῦ ἴδιου στά σπλάχνα τοῦ λαοῦ, μέσα σ’ ἕνα κόσμο πού δεν χρειάστηκε πολύ σ’ ἐμένα νά καταλάβω, πώς κινεῖται μεταξύ ἀθεϊας καί σύγχυσης πνευματικῆς.
Ὅλες αὐτές τίς ἡμέρες πού εἶμαι ἐδῶ κι ἔβλεπα αὐτή τή μαρτυρία πού δίδει ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη μέσα σέ ανθρώπους πού πιστεύουν διαφορετικά ἤ δέν πιστεύουν τίποτα, κατάλαβα πόσο μεγάλη σημασία ἔχει αὐτή ἡ εὐχή πού μοῦ ἔδωσε κάποτε ἕνας γέροντάς μας καί μοῦ εἶπε: «παιδί μου, ὅπου σταθεῖς νά ἀνάβεις φῶς. Αὐτή εἶναι ἡ ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας». Αὐτό λοιπόν εἶδα, ὅτι κι Ἐσεῖς καί τά πνευματικά Σας παιδιά τό κάνετε μέ τόν καλύτερο δυνατό τρόπο, κάνοντας πράξη αὐτή τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ στούς μαθητές Του στή Μικρά Γαλιλαία καί Ἐκεῖνος, τό εἶπα πολλές φορές καί τό μαρτυρῶ πλέον, εἶναι ἐδῶ, μαζί Σας καί κοντά Σας, συμπορευόμενος, συγκοιταζόμενος καί συνανιστάμενος, γιατί ἀγωνιᾶτε γιά τό μέλλον τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι δέν μποροῦν νά ζήσουν μέσα σ’ αὐτό τό περιβάλλον χωρίς τήν πνευματική ζωή τῆς Ἐκκλησίας.
Σᾶς εὐχαριστοῦμε Σεβασμιώτατε, ὄχι γι’ αὐτά πού κάνετε, ἀλλά γι’ αὐτό πού εἶστε, για ὅλους ἐμᾶς τούς νέους Ἐπισκόπους τῆς Ἐκκλησίας πού λάβαμε τή σκυτάλη ἀπό τά τίμια χέρια Σας, τῶν μεγαλυτέρων. Εἶστε μέγας διδάσκαλος καί παιδαγωγός εἰς Χριστόν. Γιά ἐμᾶς ὅλους, εἶστε ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἄνοιξε καί ἀνοίγει δρόμους καί διδάσκει κι ἐμᾶς, πῶς νά ἀνοίγουμε δρόμους γιά νά φτάνουμε στήν ἀνθρώπινη ψυχή ὅπου κι ἄν αὐτή ρεμβάζει καί νά πιάνουμε τήν ἀνθρώπινη ψυχή καί νά τῆς λέμε, πώς εἶναι πλασμένη γιά τήν αἰωνιότητα, πώς ἦρθε στόν κόσμο γιά ἕνα σκοπό, μέ ἕνα προορισμό, μέ μίαν ἀποστολή. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι ἦρθαν ἐδῶ σήμερα, ὄχι γιά νά δοῦν ἐμένα, ἀλλά Ἐσᾶς, τόν Πατέρα καί Ποιμενάρχη τους, τό στοργικό ἄνθρωπο ἐκεῖνο, πού τούς ἔχει πολλές δεκαετίες τῆς ζωῆς του ἀφιερώσει, καί τούς κλείνει στήν καρδιά του, στήν προσευχή του, πού τούς ἔχει διαρκῶς στό λογισμό του, πού ἀγρυπνεῖ γιά τήν σωτηρίαν ὅλων.
Αὐτός εἶστε Γέροντα καί γι’ αὐτό Σᾶς ἀγαπᾶμε καί γι’ αὐτό Σᾶς σεβόμαστε καί γι’ αὐτό πέφτουμε καί φιλοῦμε τά πόδια Σας. Ἕνας ἐκ τῶν ἐγγυτέρων συνεργατῶν καί εἰλικρινῶν, ἀληθινῶν φίλων τοῦ Πατέρα καί Πατριάρχου μας, ἕνας γνήσιος Κρητικός πού βαδίζει ἐντός τοῦ Κρητικοῦ πολιτισμοῦ καί τήν Παράδοση, τό ἦθος τῶν προγόνων μας, τή λεβεντιά καί τήν ἀνθρωπιά, μακριά ἀπό διπροσωπίες, μακριά ἀπό ὑποκρισίες, μακριά ἀπό ψευτοεγωϊσμούς. Τίποτα ἀπό αὐτά δέν χρειαστήκατε στή ζωή Σας. Αὐτό πού Εἴσαστε, αὐτό καί φαίνεται. Καί εἶμαι βέβαιος, ὅτι αὐτό ἀγαπήθηκε καί αὐτό διδάσκετε. Γι’ αὐτό Σᾶς βλέπουμε ἔτσι καί προσευχόμαστε στόν Πανάγιο Θεό, νά Σᾶς χαρίζει ὑγεία καί μακρότητα ἀγαθῶν ἡμερῶν, γιά νά Σᾶς χαίρεται ἡ Ἐκκλησία τῆς Γερμανίας καί τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο καί νά Σᾶς χαίρεται ἡ γενέτειρά Σας, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης καί ὅλοι ἐμεῖς, γιά νά συνεχίσετε νά διδάσκετε μέ τό ἦθος Σας τό Χριστό καί νά Τόν κάνετε νά κατοικεῖ στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων.
Νά εἶστε καλά, Σεβασμιώτατε, καό ὁ Θεός νά Σᾶς δίδει πνευματικές χαρές, τόσες πού νά μήν τίς ἀντέχετε, γιατί ἔχετε γεωργήσει τά γεώργια αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων καί τώρα, δόξᾳ τῷ Θεῷ, Σᾶς δίδει χρόνο καί ὑγεία γιά νά ἀπολαύσετε καί τούς καρπούς τῶν ἔργων Σας, πού δέν εἶναι οὔτε λίγοι, οὔτε εὐκαταφρόνητοι. Ἐσεῖς βέβαια, δέν λειτουργήσατε γι’ αὐτό. Λειτουργήσατε γνωρίζοντας, ὅτι πολλές φορές στήν Ἐκκλησία, ἄλλος εἶναι ὁ σπείρων καί ἄλλος ὁ θερίζων. Ἀλλά ἐγώ χαίρομαι, γιατί Σᾶς ἀξιώνει ὁ Θεός, ἤδη ἀπό τό νῦν, ἀπό τό ἐδῶ καί τώρα τῆς Ἐκκλησίας, νά καμαρώνετε γιά τούς καρπούς αὐτούς, γιά τά πνευματικά Σας παιδιά πού κάνατε Ἐπισκόπους μέ τή δική Σας πρόκληση καί πρόταση. Θά ἀγαποῦμε κί ἐμεῖς τούς δικούς Σας καρπούς καί σήμερα εἶμαι ἰδιαίτερα χαρούμενος, πού εἶχα τήν τιμή νά συλλειτουργήσω μαζί μέ δύο βοηθούς Σας Ἐπισκόπους, μέ δική Σας εὐλογία.
Γιά τούς κληρικούς Σας, μεταξύ τῶν ὁποίων ἔχει ἐξέχουσα θέση ὁ ἀδελφός μας ὁ Γεράσιμος πού τόν ἀγαποῦμε πολύ γι’ αὐτό πού εἶναι, γιά τούς ἀγῶνες του γιά τό Πατριαρχεῖο μας, γιά τούς ἀγῶνες του γιά τήν ὁμογένεια μας, γιά τούς ἀγῶνες του γιά τήν ἑνότητα τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν. Δόξᾳ τῷ Θεῷ καί γι’ αὐτό πού εἶναι.
Δέν θά μακρύνω περισσότερο τό λόγο μου. Ἤδη εἶπα πολλά. Θέλω μόνο νά Σᾶς καταθέσω τήν ἀγάπη μου, καί τήν ἀγάπη σύνολης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης. Σήμερα μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐδῶ παρουσίας μου, θέλει νά διατρανώσει τήν ἀγάπη καί τό σεβασμό ὅλων τῶν Ἀρχιερέων πού ἀποτελοῦν τήν Ἱερά Ἐπαρχιακή της Σύνοδο στό τίμιο Πρόσωπό Σας. Στήν τελευταία Συνεδρίασή μας, ἀνακοίνωσα τήν ἐπικείμενη ἔλευσή μου ἐδῶ καί πρότεινα στήν Ἱερά Σύνοδό μας, ἡ ὁποία καί ὁμοφώνως ἀπεδέχθη, νά Σᾶς ἐπιδώσουμε τήν Ἀνώτατη Τιμητική Διάκριση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης. Γιά Ἐσᾶς, ἴσως εἶναι μία ἀκόμη διάκριση ἀπό τίς πολλές, πού ἐπάξια πήρατε στά χρόνια τῆς Ἀρχιερατικῆς διακονίας Σας, ἀλλά εἶμαι σίγουρος ὅμως, ὅτι λέγει κάτι περισσότερο στήν καρδιά Σας, γιατί προέρχεται ἀπό τόν Τόπο πού Σᾶς γέννησε καί καμαρώνει γι’ αὐτό.
Ἐμεῖς πάντα θά καμαρώνουμε γιά Σᾶς στήν Κρήτη μας, Σεβασμιώτατε. Καί δέν τό λέμε γιά λόγους τοπικιστικούς, ἀλλά τό λέμε γιά λόγους καθαρά ἐκκλησιαστικούς, ὅτι ἡ Ἐκκλησία Κρήτης γέννησε ἕναν Γερμανίας Αὐγουστῖνο καί τόν προσέφερε στή δόξα τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας μας καί μόνο. Ἕναν ἄνθρωπο ὁλοκληρωτικά ἀφιερωμένο στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πού ὁλοκαυτώνεται σάν λαμπάδα μπροστά στό θυσιαστήριο καί πού ἔχει ΑΓΑΠΗ, ΑΓΑΠΗ, ΑΓΑΠΗ καί μόνο ἀγάπη νά δώσει στούς ἀνθρώπους, πού δέν δίνει, ἀλλά κυριολεκτικά δίνεται.
