Mητροπολίτου Γερμανίας καὶ Ἐξάρχου Kεντρῴας Eὐρώπης
Aὐγουστίνου
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι τῆς Γερμανίας!
Σήμερα ὁλοκληρώνεται ἡ πορεία μας πρὸς τὸ Πάσχα. Στὸ ταξίδι αὐτό, κατὰ τὴ Μ. Σαρακοστὴ καὶ τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα, ἡ Ἐκκλησία μᾶς προετοίμασε γιὰ νὰ γιορτάσουμε ἀληθινά. Καὶ τότε συμμετέχουμε πραγματικὰ στὴ γιορτή, ὅταν, ὅπως τὸ λέει ἕνας ὕμνος σήμερα, «δοξάζουμε τὸν Σωτῆρα μας Χριστὸ μὲ καθαρὴ καρδιά».
Εἴχαμε, λοιπόν, τὴν εὐκαιρία νὰ ἀναζωογονήσουμε τὴν πίστη μας, νὰ ἀναθερμάνουμε τὴν ἐλπίδα μας καὶ νὰ ἀνανεώσουμε τὴν ἀγάπη μας, πρὸς τὸν Θεό, τοὺς πλησίον καὶ τὸν ἑαυτό μας. Εἴδαμε τὴ δύναμη τῆς αὐτογνωσίας σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ταπείνωση ποὺ μᾶς δίδαξε ὁ Χριστός, ἐκείνη ποὺ βλέπει τὶς δικές μας ἀδυναμίες καὶ δὲν κρίνει ἢ δὲν κατακρίνει τὶς ἀδυναμίες τῶν ἄλλων. Μάθαμε, μέσα ἀπὸ τὴ νηστεία, νὰ ἐκτιμοῦμε ὅσα ἔχουμε καὶ νὰ τὰ μοιραζόμαστε μὲ ὅσους δὲν ἔχουν. Γευτήκαμε τὴν ὀμορφιὰ τῆς συγχώρησης ποὺ ὁ Θεὸς χαρίζει ἁπλόχερα σ᾽ ἐκείνους ποὺ συγχωροῦν ὅσους τοὺς φταίξανε. Ἀπολαύσαμε τὶς κατανυκτικὲς ἀκολουθίες τῆς περιόδου αὐτῆς, ποὺ συνέβαλαν νὰ βροῦμε τὸν χαμένο μας ἑαυτό, νὰ σκεφτοῦμε περισσότερο τοὺς διπλανούς μας, ποὺ τοὺς θεωροῦμε αὐτονόητους ἢ κάποτε τοὺς ἀγνοοῦμε, καὶ ν᾽ ἀγαπήσουμε περισσότερο τὸν Θεὸ ποὺ πρῶτος Αὐτὸς μᾶς ἀγάπησε.
Καὶ τώρα, ποὺ ἦρθε ἡ ὥρα γιὰ τὴν γιορτὴ τῶν γιορτῶν, μὲ καθαρὴ καὶ χαρούμενη καρδιὰ θὰ διακηρύξουμε ἐπανειλημμένα: ὁ Χριστὸς πάτησε μὲ τὸν θάνατό του τὸν θάνατο, ὄχι γιὰ νὰ κάνει μιὰ ἐπίδειξη τῆς θεϊκῆς δύναμής Του, ἀλλὰ γιὰ νὰ μᾶς δωρίσει τὴ μεγαλύτερη ἀπόδειξη τῆς ἀπέραντης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν κάθε ἄνθρωπο προσωπικά. Ἀπὸ ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἀλλοιώθηκε ὁριστικὰ ἡ φύση τοῦ θανάτου. Τὸ φρικτὸ καὶ ἀδυσώπητο τέλος ἔγινε ἁπαλὸ καὶ παρήγορο πέρασμα στὴν ἀτελεύτητη ζωή.
Κι ἐπιπλέον: οἱ δυσκολίες τῆς ζωῆς, οἱ σταυροὶ ποὺ σηκώνουμε οἱ ἄνθρωποι ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἀποκτοῦν νόημα. Ὁ πόνος, ἡ θλίψη, ὁ στεναγμὸς δὲν ἔχουν τὸν τελευταῖο λόγο. Γι᾽ αὐτὸ ὁμολογοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεώς μας ὅτι προσδοκοῦμε τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, δηλαδὴ καὶ τὴ δική μας προσωπικὴ ἀνάσταση. Ὁμολογοῦμε, μὲ ἄλλα λόγια, ὅτι στὸ κατώφλι τοῦ προσωπικοῦ μας θανάτου δὲν μᾶς περιμένει τὸ ἄγνωστο ἢ ἡ ἀνυπαρξία, ἀλλὰ τὸ φιλάνθρωπο χέρι τοῦ Θεοῦ, ἕτοιμο νὰ σκουπίσει τὰ δάκρυά μας καὶ νὰ μᾶς καλωσορίσει στὸ ἀνέσπερο φῶς τῆς Βασιλείας Του.
Κρατώντας σφιχτὰ αὐτὴν τὴν πίστη, δίνουμε νόημα καὶ ὀμορφιὰ στὸ τόσο σημαντικὸ καὶ ἀνεπανάληπτο ταξίδι μας πάνω στὴ γῆ. Γι᾽ αὐτὸν τὸν λόγο ψάλλουμε σήμερα πὼς ὅλα τώρα γέμισαν μὲ φῶς: ὁ οὐρανός, ἡ γῆ καὶ ὅσα βρίσκονται κάτω καὶ πέρα ἀπὸ αὐτήν. Καὶ δὲν χορταίνουμε νὰ ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε ἀπὸ τοὺς νεκρούς, πάτησε μὲ τὸν θάνατό Του τὸν θάνατο καὶ χάρισε σὲ ὅλους, ὅσοι βρίσκονται ἢ θὰ βρεθοῦν στὰ μνήματα, ζωή.
Εὔχομαι ὁλόψυχα τὸ ἀσύγκριτο αὐτὸ δῶρο τοῦ Χριστοῦ νὰ μᾶς γεμίζει μὲ πηγαία καὶ ἀναφαίρετη χαρὰ ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς μας. Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, καλὴ ἀνάσταση!
Ὁ Μητροπολίτης σας
† ὁ Γερμανίας Αὐγουστῖνος