Μήνυμα Χριστουγέννων 2025

Μητροπολίτου Γερμανίας καὶ Ἐξάρχου Κεντρῴας Εὐρώπης

Αὐγουστίνου

    *

«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη,

ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»

(Λκ 2,14)

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι τῆς Γερμανίας,

μέσα στὴν ἡσυχία τοῦ χειμῶνα, ὅταν οἱ μέρες μικραίνουν καὶ οἱ νύχτες μοιάζουν ἀξημέρωτες, τὰ Χριστούγεννα ἔρχονται, ὄχι σὰν μιὰ γιορτὴ ἀνάμεσα στὶς ἄλλες ἢ σὰν μιὰ ἀκόμα ἀφορμὴ γιὰ διακοπές· ἔρχονται ὡς ἱερὴ πρόσκληση: νὰ ἐπιβραδύνουμε τὸν ρυθμὸ τῆς ζωῆς μας, νὰ θυμηθοῦμε ὅ,τι ἔγινε στὴ Βηθλεὲμ καὶ νὰ ἀφήσουμε τὴν ἀέναη ὀμορφιὰ αὐτοῦ τοῦ γεγονότος νὰ ἀγγίξει ξανὰ τὴ ζωή μας. Ἔτσι, βλέπουμε τοὺς ποιμένες ποὺ ἀγρυπνοῦν τὴ νύχτα, τοὺς οὐρανοὺς ποὺ ἀνοίγουν καὶ ἀγγέλους ποὺ ψάλλουν, καὶ ἕνα παιδὶ γεννημένο μέσα σὲ μιὰ φάτνη, ἐπειδὴ δὲν ὑπῆρχε τόπος ἀλλοῦ.

Εἶναι μιὰ ἱστορία γνωστὴ σὲ ὅλους μας, κι ὅμως κάθε χρόνο τὴ βιώνουμε διαφορετικά. Σὲ κάποιους φέρνει χαρά· σὲ ἄλλους μιὰ αἴσθηση νοσταλγίας ἢ ἀκόμα καὶ κάποια μελαγχολία. Ὅμως σὲ ὅλους μας φανερώνει αὐτὴ τὴν ἀλήθεια: ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς συναντᾶ ὄχι σὲ συνθῆκες τελειότητας, ἀλλὰ στὶς στιγμὲς τῆς ἀνάγκης ἢ τῆς ἀδυναμίας μας. Ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, δὲν ὑπῆρχε παλάτι, οὔτε ἀνέσεις, οὔτε μεγαλεῖο· μόνο ἄχυρα, κρύο καὶ ἡ ἤρεμη ἀναπνοὴ τῶν ζώων στὸν στάβλο. Κι ὅμως· ἐκεῖ κατοίκησε ὁ Κύριος τῆς δόξης! Κι αὐτὸ ποὺ ἔκανε τὴ στιγμὴ ἱερή, δὲν ἦταν ἄλλο ἀπὸ τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ σ᾽ αὐτὸν τὸν τόπο.

Αὐτὸ εἶναι τὸ θαῦμα τῶν Χριστουγέννων: τὸ ἄπειρο καὶ ἀπρόσιτο ἔγινε οἰκεῖο καὶ προσιτό. Στὴν καρδιὰ τῶν Χριστουγέννων βρίσκεται αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ μυστήριο: ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, ἁπαλὰ καὶ ταπεινά, ὥστε μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, ἁπαλὰ καὶ ταπεινά, ὁ ἄνθρωπος νὰ γίνει, ἂν τὸ θελήσει, κατὰ χάρη θεός! Ἡ ἱστορία τῶν Χριστουγέννων δὲν ἀφορᾶ, λοιπόν, μόνο κάτι ποὺ συνέβη κάποτε στὴ Βηθλεέμ - ἀφορᾶ ὅ,τι συμβαίνει κάθε φορὰ ποὺ ἡ ἀγάπη ἐπιλέγει ἀντὶ τὴ δύναμη, τὴν ταπείνωση· ἀντὶ τὴν προβολή, τὴν διακριτικὴ παρουσία· ἀντὶ τὴν κρίση ἢ τὴν κατάκριση, τὴ συμπόνια· ἀντὶ τὴν ἀδιαφορία, τὴν ἀλληλεγγύη.

Ὅταν, ἑπομένως, κοιτάζουμε τὴ φάτνη στὴν εἰκόνα τῶν Χριστουγέννων, δὲν κοιτάζουμε πίσω σ᾽ ἕνα μακρινὸ γεγονός – κοιτάζουμε καὶ νιώθουμε μέσα μας ἕνα μυστήριο. Ὁ ἴδιος Χριστός, ποὺ γεννήθηκε στὴ Βηθλεέμ, θέλει νὰ γεννηθεῖ ξανὰ μέσα μας: στὴν ἀγάπη μας, στὴ συγχώρηση, στὴν τόλμη νὰ ἐλπίζουμε μέσα σ᾽ ἕναν σαστισμένο κόσμο.

Τὰ Χριστούγεννα μᾶς θυμίζουν πὼς ἡ ἁγιότητα δὲν ἔρχεται πάντοτε ντυμένη μὲ δόξα καὶ μεγαλεῖο. Τὶς περισσότερες φορὲς ἔρχεται κρυμμένη στὸ ἁπλὸ καὶ καθημερινό: στὸ χαμόγελο ἑνὸς νεογέννητου παιδιοῦ, σὲ μιὰ ἀθόρυβη πράξη καλοσύνης, στὸ θάρρος νὰ περιποιούμαστε τὶς πληγὲς τοῦ κόσμου μας ποὺ ἔπεσε στοὺς ληστές. Καὶ ὅπως οἱ ἄγγελοι ἀνήγγειλαν εἰρήνη πάνω στὴ γῆ, ἔτσι κι αὐτὴ ἡ εἰρήνη ἀρχίζει ἐκεῖ, ὅπου ὁ Χριστὸς γίνεται δεκτός: εἴτε σὲ μιὰ φάτνη, εἴτε στὴν ἐκκλησιά μας, εἴτε στὸ σπιτικό μας, εἴτε στὴν ἴδια τὴν καρδιά μας.

Ὅταν, λοιπόν, οἱ ὕμνοι σιγήσουν καὶ τὰ δῶρα ἀνοιχτοῦν, ἂς ἀνοίξουμε αὐτὰ τὰ Χριστούγεννα μὲ χαρὰ τὶς καρδιές μας στὸν Χριστό, ὅσο πιὸ πλατιὰ μποροῦμε· ὅπως ἐκείνη ἡ φάτνη ποὺ Τὸν δέχτηκε. Ἂς κάνουμε χῶρο, ἐκεῖ ὅπου ὁ κόσμος λέει πὼς δὲν ὑπάρχει χῶρος. Καὶ ἂς ἀνακαλύψουμε, στὰ πιὸ μικρὰ καὶ ἁπλὰ πρόσωπα καὶ πράγματα, ὅτι ἡ ὀμορφιά – ποὺ εἶναι ὁ Χριστός! – θὰ σώσει τὸν κόσμο.

Εὐλογημένα Χριστούγεννα!

Βόννη, 25 Δεκεμβρίου 2025

Ὁ Μητροπολίτης σας

+ ὁ Γερμανίας Αὐγουστῖνος